FT: ΘΑ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΜΙΑ ΝΕΑ LEHMAN BROTHERS ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΥΡΩΖΩΝΗ!
ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ: ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΣΕ ΑΛΥΣΙΔΩΤΗ ΕΚΡΗΞΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ!
Τη στιγμή που το κυρίαρχο αστικό πολιτικό τόξο και τα ΜΜΕ που το στηρίζουν, διακινούν τρομολαγνικά σενάρια σχετικά με τις επιπτώσεις που θα είχε η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, γίνεται όλο και περισσότερο σαφές πως οι όποιες δυσμενείς επιπτώσεις, θα αφορούν την υπόλοιπη ευρωζώνη και όχι την Ελλάδα.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως δεν θα υπάρχουν επιπτώσεις για την Ελλάδα, πλήν όμως αυτές θα είναι βραχυπρόθεσμες και απολύτως αντιμετωπίσιμες με διάφορους τρόπους (πχ έλεγχος στην κίνηση κεφαλαίων, αποτελεσματική επιβολή διατίμησης σε βασικά αγαθά, άρνηση πληρωμής εξωτερικών ιδιωτικών χρεών σε ευρώ, αλλά σε εθνικό νόμισμα κλπ).
Αντιθέτως, όμως, θα σημάνουν τη διάλυση της ευρωζώνης!
Αναλυτικότερα, το σημερινό άρθρο της στήλης LEX των Financial Times (μπορείτε να το διαβάσετε πατώντας εδώ) υποστηρίζει πως μια έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα είχε (για την υπόλοιπη ευρωζώνη) έναν αντίκτυπο ανάλογο της πτώχευσης της Lehman Brothers. Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε τρομερές πιέσεις σε Ιταλία - Ιρλανδία - Ισπανία - Πορτογαλία, οδηγώντας και το ίδιο το ευρώ στην κατάρρευση!
Μια τέτοια εξέλιξη φυσικά θα ήταν καταστροφή για το τραπεζικό κεφάλαιο (αλλά και το βιομηχανικό κεφάλαιο του "πυρήνα"), ενώ συγχρόνως θα "αχρήστευε" τον μοχλό συνεχούς υποτίμησης του εργατικού εισοδήματος, δηλαδή το θεσμικό υπόβαθρο του ενιαίου νομίσματος (μονεταριστικό καταστατικό της ΕΚΤ, Σύμφωνο Σταθερότητας, Νέα Δημοσιονομικό Σύμφωνο κλπ).
Οι
σχετικές σκέψεις προβληματίζουν, όπως είναι αναμενόμενο, και τους
συμβούλους της γερμανικής κυβέρνησης. Ενδεικτικά ο καθηγητής της στο
πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και μέλος του επιστημονικού συμβουλίου του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών Κλέμενς Φουστ, υποστήριξε πως ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα προκαλούσε αλυσιδωτή αντίδραση στις άλλες χώρες της Ευρωζώνης που πλήττονται από την κρίση.
Σύμφωνα με το Blooomberg, το οποίο μεταφέρει απόσπασμα της συνέντευξης στην εφημερίδα Handelsblatt, ο Φουστ εξηγεί ότι οι πολίτες των άλλων χωρών της Ευρωζώνης θα έσπευδαν σε μία τέτοια περίπτωση να αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες, καθώς αυτές θα θεωρούνταν ουσιαστικά "πτωχευμένες".
Μια τέτοιου βεληνεκούς τραπεζική κρίση θα μπορούσε να οδηγήσει, επίσης, στην κατάρρευση του ευρώ!
Βέβαια, εδώ οφείλουμε να σημειώσουμε πως αυτό δεν θα οδηγούσε σε απώλειες των καταθετών (καθώς αυτές εγγυώνται από τα κράτη), αλλά θα σηματοδοτούσε την ανάγκη κρατικοποίησης των τραπεζών (και άρα οικονομικής "καταστροφής" των τραπεζιτών).
ΠΗΓΗ: iskra.gr (5/1/2012)
Η στήλη LEX δικαίως υποστηρίζει ότι η
έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ είναι σχεδόν αναπόφευκτη και πως είναι η
προτεινόμενη πορεία πολιτικής δράσης. Παρ' όλα αυτά, θα ήταν μοιραίο
λάθος για τους Ευρωπαίους αξιωματούχους να υποτιμήσουν τον αντίκτυπο από
μία τέτοια εξέλιξη.
*Desmond Lachman του American Enterprise Institute.
Η Ελλάδα μπορεί να γίνει νέα Lehman Brothers (www.euro2day.gr 5/1/2012)
Κύριοι, η εκτίμηση της στήλης LEX (σχετικό άρθρο στις 30 Δεκεμβρίου)
ότι ελεγχόμενη ελληνική έξοδος από το ευρώ θα είναι διαχειρίσιμη,
επειδή η Ελλάδα αντιστοιχεί μόλις στο 2% του ΑΕΠ της ευρωζώνης, μοιάζει
πολύ με την αδιαφορία που είχε προηγηθεί της κατάρρευσης της Lehman
Brothers τον Σεπτέμβριο του 2008.
Θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα οδηγήσει σε πραγματική μετάδοση και στις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, η οποία θα προκαλούσε ευρωπαϊκή τραπεζική κρίση. Τα πράγματα θα εξελιχθούν όπως ακριβώς συνέβη με την ευρέως αναμενόμενη κατάρρευση της Lehman Brothers, που επίσης θεωρήθηκε συγκριτικά μικρή αμερικανική τράπεζα, όμως πυροδότησε κύμα μετάδοσης στο διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι η Ελλάδα θα κηρύξει στάση πληρωμών στο κρατικό χρέος των 450 δισ. δολ. - σημειωτέον, θα πρόκειται για τη μεγαλύτερη κρατική χρεοκοπία στην Ιστορία. Το μεγάλο πρόβλημα είναι πως θα διαψευστούν οι επαναλαμβανόμενες διαβεβαιώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων ότι καμία χώρα της ευρωζώνης δεν θα χρεοκοπήσει και δεν θα βγει από τη ζώνη του ευρώ.
Δεδομένου μάλιστα ότι θα υπάρξουν μαζικές πτωχεύσεις στην Ελλάδα, όπως επίσης και μαζική φυγή από τις ελληνικές τράπεζες, θα πρέπει να περιμένει κανείς αντίστοιχο κύμα φυγής και εξάντληση της έξωθεν χρηματοδότησης για τις τράπεζες της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας. Το αποτέλεσμα θα είναι να υπάρξουν και έντονες αμφισβητήσεις για την εξυπηρέτηση των κρατικών χρεών αυτών των κρατών, που ξεπερνούν τα 4,5 τρισ. δολ.
Θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα οδηγήσει σε πραγματική μετάδοση και στις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, η οποία θα προκαλούσε ευρωπαϊκή τραπεζική κρίση. Τα πράγματα θα εξελιχθούν όπως ακριβώς συνέβη με την ευρέως αναμενόμενη κατάρρευση της Lehman Brothers, που επίσης θεωρήθηκε συγκριτικά μικρή αμερικανική τράπεζα, όμως πυροδότησε κύμα μετάδοσης στο διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι η Ελλάδα θα κηρύξει στάση πληρωμών στο κρατικό χρέος των 450 δισ. δολ. - σημειωτέον, θα πρόκειται για τη μεγαλύτερη κρατική χρεοκοπία στην Ιστορία. Το μεγάλο πρόβλημα είναι πως θα διαψευστούν οι επαναλαμβανόμενες διαβεβαιώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων ότι καμία χώρα της ευρωζώνης δεν θα χρεοκοπήσει και δεν θα βγει από τη ζώνη του ευρώ.
Δεδομένου μάλιστα ότι θα υπάρξουν μαζικές πτωχεύσεις στην Ελλάδα, όπως επίσης και μαζική φυγή από τις ελληνικές τράπεζες, θα πρέπει να περιμένει κανείς αντίστοιχο κύμα φυγής και εξάντληση της έξωθεν χρηματοδότησης για τις τράπεζες της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας. Το αποτέλεσμα θα είναι να υπάρξουν και έντονες αμφισβητήσεις για την εξυπηρέτηση των κρατικών χρεών αυτών των κρατών, που ξεπερνούν τα 4,5 τρισ. δολ.
*Desmond Lachman του American Enterprise Institute.
ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.
Lex: Η Ελλάδα πρέπει να βρεθεί εκτός ευρώ
(www.euro2day.gr 30/12/2011)
Μια φορά κι έναν καιρό, οι συζητήσεις
για την Ιταλία είχαν ως επίκεντρο το ποδόσφαιρο ή τις διακοπές στην
Τοσκάνη. Ξαφνικά, το μόνο για το οποίο όλοι συζητούν είναι οι αποδόσεις
των 10ετών ομολόγων της Ιταλίας (μιας και το αναφέραμε, πλησιάζουν ξανά
το 7%).
Η εξέλιξη αυτή αντικατοπτρίζει την κρατούσα άποψη: ότι το κόστος δανεισμού είναι πλέον τόσο υψηλό που σύντομα η Ιταλία δεν θα μπορεί να το αντέξει, θα αναγκαστεί να κηρύξει στάση πληρωμών στο χρέος των 1,9 τρισ. ευρώ και αυτό το γεγονός θα καταστρέψει την ευρωζώνη.
Είναι αλήθεια πως εάν καταρρεύσει η Ιταλία θα καταρρεύσει και η ευρωζώνη. Η μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζει η Ρώμη, στην ουσία, δεν είναι ότι το χρέος της θα καταστεί μη βιώσιμο, αλλά ότι οι επενδυτές θα σταματήσουν να αγοράζουν ιταλικούς κρατικούς τίτλους σε όποια τιμή κι αν φτάσουν.
Δεν ισχύει όμως το αντίστροφο: ότι, δηλαδή, εάν σωθεί η Ιταλία θα σωθεί και η ευρωζώνη. Η ένωση έχει θεμελιώδη ελαττώματα που παραμένουν. Ειδικότερα, ο ιός που έχει μολύνει την ευρωζώνη – ξεκινώντας από την Ελλάδα – παραμένει στον οργανισμό της. Η ευρωζώνη δεν θα σωθεί μέχρις ότου ξεκαθαρίσει το ελληνικό μπέρδεμα. Και ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι να φύγει η Ελλάδα.
Η χρηματοοικονομική κρίση της ευρωζώνης επιμένει επειδή οι αξιωματούχοι αρνούνται να το αναγνωρίσουν. Η στάση τους άρχισε να αλλάζει το 2011 με τα γεγονότα που τελικά οδήγησαν στην κατάρρευση της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου. Παρόλα αυτά, παραμένει το πιο σημαντικό αναπάντητο ερώτημα που αντιμετωπίζουν τώρα οι αξιωματούχοι της ευρωζώνης, οι οποίοι θα πρέπει να θεωρήσουν την έξοδο της Ελλάδας ως πολιτική επιλογή και όχι ως ταμπού.
Κάθε προσπάθεια να σωθεί η Ελλάδα αποτυγχάνει, αυξάνει περισσότερο το βάρος χρέους της χώρας, ενώ η οικονομία της συρρικνώνεται όπως και η δυνατότητά της να αποπληρώσει τα χρέη της.
Η έξοδος από την ευρωζώνη θα είναι τρομακτική για την Ελλάδα: μαζική φυγή καταθετών από τις τράπεζες, αιφνίδιες χρεοκοπίες και ακραία κοινωνική αναταραχή. Η ελληνική οικονομία όμως, αντιστοιχεί μόλις στο 2% της ευρωζώνης. Μία ελεγχόμενη έξοδος θα πρέπει να είναι διαχειρίσιμη και θα ανακουφίσει τους Έλληνες από τις χειρότερες επιπτώσεις.
Εντός της ευρωζώνης, η Ελλάδα έχει αποδειχθεί ότι δεν είναι μία διαχειρίσιμη περίπτωση: τα δεινά της δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν εντός του ευρώ, τα προβλήματά της έχουν οδηγήσει σε παράλυση τη διαδικασία λήψης αποφάσεων ενώ παράλληλα αποτελεί αντιπερισπασμό από τα μεγαλύτερα ερωτήματα. Το 2012, η ευρωζώνη θα πρέπει να αγνοήσει τα δέντρα και να φροντίσει το δάσος.
Η εξέλιξη αυτή αντικατοπτρίζει την κρατούσα άποψη: ότι το κόστος δανεισμού είναι πλέον τόσο υψηλό που σύντομα η Ιταλία δεν θα μπορεί να το αντέξει, θα αναγκαστεί να κηρύξει στάση πληρωμών στο χρέος των 1,9 τρισ. ευρώ και αυτό το γεγονός θα καταστρέψει την ευρωζώνη.
Είναι αλήθεια πως εάν καταρρεύσει η Ιταλία θα καταρρεύσει και η ευρωζώνη. Η μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζει η Ρώμη, στην ουσία, δεν είναι ότι το χρέος της θα καταστεί μη βιώσιμο, αλλά ότι οι επενδυτές θα σταματήσουν να αγοράζουν ιταλικούς κρατικούς τίτλους σε όποια τιμή κι αν φτάσουν.
Δεν ισχύει όμως το αντίστροφο: ότι, δηλαδή, εάν σωθεί η Ιταλία θα σωθεί και η ευρωζώνη. Η ένωση έχει θεμελιώδη ελαττώματα που παραμένουν. Ειδικότερα, ο ιός που έχει μολύνει την ευρωζώνη – ξεκινώντας από την Ελλάδα – παραμένει στον οργανισμό της. Η ευρωζώνη δεν θα σωθεί μέχρις ότου ξεκαθαρίσει το ελληνικό μπέρδεμα. Και ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι να φύγει η Ελλάδα.
Η χρηματοοικονομική κρίση της ευρωζώνης επιμένει επειδή οι αξιωματούχοι αρνούνται να το αναγνωρίσουν. Η στάση τους άρχισε να αλλάζει το 2011 με τα γεγονότα που τελικά οδήγησαν στην κατάρρευση της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου. Παρόλα αυτά, παραμένει το πιο σημαντικό αναπάντητο ερώτημα που αντιμετωπίζουν τώρα οι αξιωματούχοι της ευρωζώνης, οι οποίοι θα πρέπει να θεωρήσουν την έξοδο της Ελλάδας ως πολιτική επιλογή και όχι ως ταμπού.
Κάθε προσπάθεια να σωθεί η Ελλάδα αποτυγχάνει, αυξάνει περισσότερο το βάρος χρέους της χώρας, ενώ η οικονομία της συρρικνώνεται όπως και η δυνατότητά της να αποπληρώσει τα χρέη της.
Η έξοδος από την ευρωζώνη θα είναι τρομακτική για την Ελλάδα: μαζική φυγή καταθετών από τις τράπεζες, αιφνίδιες χρεοκοπίες και ακραία κοινωνική αναταραχή. Η ελληνική οικονομία όμως, αντιστοιχεί μόλις στο 2% της ευρωζώνης. Μία ελεγχόμενη έξοδος θα πρέπει να είναι διαχειρίσιμη και θα ανακουφίσει τους Έλληνες από τις χειρότερες επιπτώσεις.
Εντός της ευρωζώνης, η Ελλάδα έχει αποδειχθεί ότι δεν είναι μία διαχειρίσιμη περίπτωση: τα δεινά της δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν εντός του ευρώ, τα προβλήματά της έχουν οδηγήσει σε παράλυση τη διαδικασία λήψης αποφάσεων ενώ παράλληλα αποτελεί αντιπερισπασμό από τα μεγαλύτερα ερωτήματα. Το 2012, η ευρωζώνη θα πρέπει να αγνοήσει τα δέντρα και να φροντίσει το δάσος.
ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου