Αποικιοκρατικό δίκαιο

Την ιστορία τη συγγράφουν οι νικητές. Και το δίκαιο επίσης, καθώς οι διατάξεις του αποκρυσταλλώνουν τις δεδομένες σχέσεις κυριαρχίας κάποιων (ισχυρών) έναντι των υπολοίπων (αδύναμων - ηττημένων). Η Βρετανική Αυτοκρατορία, για παράδειγμα, νομιμότατα ξεζούμισε τις αποικίες της με βάση το δικό της δίκαιο.
Το αγγλικό δίκαιο, υπ' αυτήν την έννοια, είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του ισχυρού έναντι του αδύναμου, του πιστωτή - τοκογλύφου έναντι του χρεοκοπημένου.

Στην προκειμένη - ελληνική - περίπτωση, δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία για να αντιληφθεί κανείς πως η όλη συζήτηση περί της εφαρμογής του αγγλικού δικαίου στις αλλεπάλληλες δανειακές συμβάσεις που καλείται να υπογράψει η χώρα προκειμένου απλώς και μόνο να αναχρηματοδοτήσει παλαιότερα δανεικά είναι προσχηματική. Ο λόγος είναι απλούστατος: Το δίκαιο δεν προκύπτει από τον ουρανό, αλλά από αυτόν που έχει τη δύναμη να το επιβάλει.

Παρακολουθούμε λοιπόν αυτό το διάστημα, από τη στιγμή της προσφυγής στο ΔΝΤ και την τροϊκανή εποπτεία, μια διαδικασία επιβολής. Όλα όσα παρακολουθούμε και μας συμβαίνουν τα τελευταία δυο χρόνια συνοψίζονται με μια φράση: Συμμορφωθείτε ή... ψοφήστε!

Με μια πιο κομψή διατύπωση το παραπάνω δίλημμα το άκουσαν οι εκλεγμένοι κυβερνήτες του τόπου από τους υπαλλήλους των πιστωτών. Και συμμορφώθηκαν...

Κάπως έτσι - συμμορφούμενη - τινάχτηκε στον αέρα η χώρα. Στο όνομα του εκσυγχρονισμού υπονομεύθηκαν οι κοινωνικές υποδομές του κράτους. Στο όνομα της ανταγωνιστικότητας διαλύθηκε ο κοινωνικός ιστός. Στο όνομα του αποικιοκρατικού δικαίου έχουν υποθηκευθεί ο πλούτος και οι πόροι της χώρας.

Τα όσα μεθοδεύονται περί της υπαγωγής των δανειακών συμβάσεων στο αγγλικό δίκαιο έχουν να κάνουν και με την τυπική εξασφάλιση των τοκογλύφων. Η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας έναντι των πιστωτών, άλλωστε, δεν προκύπτει από την υπογραφή ενός χαρτιού, αλλά κυρίως από την αδυναμία ενός κράτους, του πολιτικού του συστήματος και της κοινωνίας του να αντισταθούν.ού, αλλά κυρίως από την αδυναμία ενός κράτους, του πολιτικού του συστήματος και της κοινωνίας του να αντισταθούν.ού, αλλά κυρίως από την αδυναμία ενός κράτους, του πολιτικού του συστήματος και της κοινωνίας του να αντισταθούν.ού, αλλά κυρίως από την αδυναμία ενός κράτους, του πολιτικού του συστήματος και της κοινωνίας του να αντισταθούν.ού, αλλά κυρίως από την αδυναμία ενός κράτους, του πολιτικού του συστήματος και της κοινωνίας του να αντισταθούν.

Για να το πούμε με άλλα λόγια: Η υπαγωγή των δανειακών συμβάσεων στο αγγλικό δίκαιο απλώς περιγράφει και τυπικά την υποταγή της χώρας και όσων τη συναποτε-λούν (λαός, πολιτικές δυνάμεις, κόμματα, κυβέρνηση).
 
ΠΗΓΗ: «Το Ποντίκι» (12/1/2011)